viernes, 27 de mayo de 2011
"Limpieza" policial en Barcelona
Comunicado de Democracia real YA (27/05/2011)
Ante los hechos acaecidos hoy en Barcelona y Lleida, Democracia real YA anuncia:
- Como movimiento pacífico, condenamos la violencia policial ejercida contra la ciudadanía indefensa y nos solidarizamos con todos aquellos que hayan resultado heridos.
- Secundamos la convocatoria surgida de las diferentes acampadas para las 19:00 de esta tarde, uniendo nuestra voz a todas ellas.
- Exigimos asimismo la depuración de responsabilidades políticas y policiales por considerar estos hechos impropios de una DEMOCRACIA REAL.
http://www.democraciarealya.es/
(de twitpic)
viernes, 20 de mayo de 2011
En Logroño también
Estoy emocionada. Acabo de participar en una Asamblea. Ha sido mi primera vez. Hablamos durante dos horas varios grupos de entre 15 y 30 personas.En el mismo idioma, al mismo nivel. Sentados en una plaza preciosa, llena de gente. Nos pusimos de acuerdo en las cosas que no íbamos a permitir, de ninguna manera, que siguieran igual.Y algunos manifestamos nuestro ferviente deseo de que esto debe continuar, y de cómo debe continuar. Y de que es más fácil de lo que parece, pero necesitamos que se mantenga la ilusión de ahora, la responsabilidad, la conciencia de que debemos asumir todos ciertas tareas.Aprendí cosas nuevas, como el concepto de "voto negativo", y la influencia que puede tener votar, no votar, a quién votar, etc...No fue solo regalarnos los oídos los unos a los otros.Después, antes cientos de personas, los portavoces resumieron esas ideas que habían salido.Flipábamos con la posibilidad de poder salir allí, y poder EXPRESARNOS, y de que te entendiesen.¡Vaya si nos entendemos!La gente no se cansaba de aplaudir.Muy, muy contenta.
Están diciendo ahora en la tele " esto nos ha desbordado, no teníamos ni idea, quién se esperaba esto".Pues muchos, señores. Millones de personas esperábamos esto desde hace años.Es un sueño hecho realidad, y no encuentro otra forma de decirlo mejor.
http://blogs.larioja.com/nanay/2011/5/21/la-indignacion-nos-pone-mil
Están diciendo ahora en la tele " esto nos ha desbordado, no teníamos ni idea, quién se esperaba esto".Pues muchos, señores. Millones de personas esperábamos esto desde hace años.Es un sueño hecho realidad, y no encuentro otra forma de decirlo mejor.
http://blogs.larioja.com/nanay/2011/5/21/la-indignacion-nos-pone-mil
poesía sobre cartones
"Si no nos dejáis soñar no os dejaremos dormir"
http://www.publico.es/espana/376435/indignados-con-el-sistema/slideshow#
martes, 17 de mayo de 2011
RADICALES
Genial el artículo de Carolina León, Volver a los diecisiete: indignaos sobre lo que está pasando.
Volver a los diecisiete - Mercedes Sosa y Milton Nascimento
Volver a los diecisiete - Mercedes Sosa y Milton Nascimento
Non perder o alento
O corredor de fondo perde o alento
Fuxindo dunha vida inzada de renuncias
da súa liturxia obesa e oleosa,
mediocre nos seus comunais fracasos,
bágoas de xelo, indignación contida
non deu chegado a tempo de exercer
a súa rebelión,
nin de levar a cabo
a súa vinganza definitiva
contra un mundo inxusto, homicida, e cruel,
pola inutilidade da súa propia vida
solitario, enfermo e fatigado,
a morte anticipouse e chegou antes.
outono 95
poesíA últiMa de Amor E enferMidaDe 1992-1995 de Lois Pereiro
viernes, 6 de mayo de 2011
inspirada por F.
*camino por otra gran vía,compro una pulsera por un euro, de la pulsera cuelgan 500 liras, me la pongo, suena muchísimo, parezco una gitana, de las de película. me despeino con el viento,una vez escribí "el viento me lleva la contraria",(anotar: no pretender ser original, ni ocurrente, ¿no pretender nada?) vestida rara, con pantalones de campana,con dos pares de gafas, pero me siento yo así. en un bar de chinos me leo dos revistas minuciosamente, me entero de cosas importantísimas, algún día me servirán para algo, algún día, sí, todo lo que leo; un chino gana cientos de monedas en la máquina tragaperras, las monedas al caer son una triste banda sonora,aunque el chino parece contento, no hay música, no hay conversaciones. siento algo. bien.
miércoles, 4 de mayo de 2011
La vecina
Hablen con sus vecinos.
(Facultad de letras, París)
La vecina del séptimo nos dijo que debíamos poner nuestros nombres en el buzón, que el anonimato era sospechoso. La vecina nos pregunta nuestros nombres. La vecina nos besa cuando volvemos de vacaciones. La vecina no levanta las persianas. La vecina tiene una melena como de niña. A la vecina le duele una pierna. La vecina se muere en el portal, al lado de los buzones. El buzón del séptimo está lleno. Los papeles tapan un nombre.
(Facultad de letras, París)
La vecina del séptimo nos dijo que debíamos poner nuestros nombres en el buzón, que el anonimato era sospechoso. La vecina nos pregunta nuestros nombres. La vecina nos besa cuando volvemos de vacaciones. La vecina no levanta las persianas. La vecina tiene una melena como de niña. A la vecina le duele una pierna. La vecina se muere en el portal, al lado de los buzones. El buzón del séptimo está lleno. Los papeles tapan un nombre.
martes, 3 de mayo de 2011
el nombre de las flores
Ayer fue lunes otra vez, lunes en el paro otra vez. El nivel de dopamina, por los suelos. Cada rutinaria y necesaria acción requirió de toda mi energía. Subir tres pisos andando, toda una gesta. Salí de casa para comprar pelos de sierra, cola de carpintero, y nada de comida. Vino un mensajero con un diploma. Tenía un pendiente y me llamó Verónica, nada de Verónica Cernadas, ni de señora Cernadas. Casi le doy propina. Escucho Beneath the rose concentrándome mucho, cada vez puede ser la última (gracias, spotify). Tomo café en porcelana china de flores. Me pruebo ropa que tiene ya 30 años.
A dream of her - Micah P. Hinson
Estornudo.
Me aprendo el nombre de las flores.
A dream of her - Micah P. Hinson
Suscribirse a:
Entradas (Atom)