domingo, 25 de abril de 2010

Poemas da ausencia. Manuel María (I)

Es breve el odio e inmenso el amor.
Gabriela Mistral
I

A dor da ausencia retórceme
como un carballo
de catrocentos anos.

A ausencia
fai en min un oco
que se enche de tristura.

Eu son impotente
i ardo de carraxe.

Mais
a túa lembranza poderosa
sempre fai tremar a miña carne.



Manuel María

--------------


El dolor de la ausencia me retuerce
como un roble
de cuatrocientos años.

La ausencia
hace un hueco en mí
que se llena de tristeza.

Yo soy impotente
y ardo de rabia.

Pero
tu recuerdo poderoso
siempre hace temblar mi carne.


Manuel María

No hay comentarios: